ความสัมพันธ์ระหว่าง Absorptive Capacity (ACAP) และ Entrepreneurial Orientation (EO) ต่อ Organizational Performance (OP) ในบริษัทที่เป็นรัฐวิสาหกิจ โดยมองว่าปัจจัยทั้ง 2 มีอิทธิพลต่อประสิทธิภาพ และความสำเร็จขององค์กร ในงานวิจัยได้ให้นิยามของทั้ง 2 ปัจจัยดังนี้ ACAP คือ ความสามารถในการซึมซับ, เรียนรู้ และประยุกต์ใช้องค์ความรู้ เป็นปัจจัยที่มีผลโดยตรงกับความสามารถในการใช้ประโยชน์จากความรู้เพื่อสร้างสรรค์นวัตกรรมใหม่นำไปสู่การปรับปรุงประสิทธิภาพที่ดีขึ้น, EO คือ คุณลักษณะความเป็นผู้ประกอบการ ซึ่งเชื่อมโยงกับความสามารถในการรับความเสี่ยง, ความสามารถในการทำงานเชิงรุก และนวัตกรรมขององค์กร ซึ่งมีความสำคัญอย่างยิ่งต่อการบรรลุเป้าหมายขององค์กร

ศึกษากลยุทธ์ US Premium Beef Ltd (USPB) ซึ่งมีเป้าหมายเพื่อเพิ่มมูลค่าของผลิตภัณฑ์เนื้อวัวในตลาดสหรัฐฯ โดยเน้นที่การนำแนวปฏิบัติเชิงนวัตกรรมมาประยุกต์ใช้ตั้งแต่ขั้นตอนการผลิตจนถึงการตลาด เพื่อทำให้ผลิตภัณฑ์มีความแตกต่าง ซึ่งรวมถึงการใช้แนวทางการบูรณาการในแนวดิ่งเพื่อควบคุมคุณภาพ ตั้งแต่การเลี้ยงวัวจนถึงการแปรรูป และการกระจายสินค้า กลยุทธ์ดังกล่าวประกอบด้วย การร่วมมืออย่างใกล้ชิดกับเกษตรกร, การนำเทคโนโลยีขั้นสูงมาใช้เพื่อการตรวจสอบย้อนกลับ, การประกันคุณภาพ, การให้ความสำคัญกับการสร้างแบรนด์ และการมีส่วนร่วมของผู้บริโภค โดยเชื่อว่าปัจจัยเหล่านี้มีผลต่อความสามารถในการแข่งขัน และการทำกำไรในอุตสาหกรรมการผลิตเนื้อวัว

ศึกษาคลังความรู้ และทบทวนวรรณกรรมที่เกี่ยวกับตลาดการค้าปลีกของเกษตรกรรายย่อย และตลาดการขายตรงในอเมริกาเหนือตั้งแต่ปี 1940 ถึง 2000 ซึ่งพบว่าจำนวนเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญตลอดช่วงศตวรรษที่ 20 โดยเฉพาะอย่างยิ่งหลังจากการผ่านกฎหมายการตลาดขายตรงระหว่างเกษตรกรกับผู้บริโภคในปี 1976 การศึกษาถูกแบ่งออกเป็น 4 ส่วนหลัก ได้แก่ ผู้บริโภคและผู้ขาย, ผลกระทบทางเศรษฐกิจ, ผลกระทบทางสังคม และตลาดของเกษตรกรในฐานะพื้นที่วิจัย มุ่งเน้นไปที่การมองหาองค์ความรู้ที่ยังขาดหายไป และการเพิ่มศักยภาพในการค้นหาความรู้เหล่านั้น โดยมีวัตถุประสงค์ในการนำมาใช้ประโยชน์ในการวิจัยในสาขาที่เกี่ยวข้อง พร้อมกันนี้ยังระบุถึงความท้าทายด้านระเบียบวิธีในการศึกษาการตลาดขายตรงทางการเกษตร และเรียกร้องให้มีการวิเคราะห์เชิงลึกร่วมกับการอภิปรายผลการวิจัยเพื่อพัฒนางานวิจัยในตลาดเกษตรกรที่ถูกต้องและเชื่อถือได้

บทบาทของธุรกิจเพื่อสังคมในการพัฒนาระดับภูมิภาค มีเป้าหมายในการสร้างธุรกิจที่ทำคำนึงถึงสังคมและ/หรือสิ่งแวดล้อมเป็นหลัก พร้อมกับนั้นก็ยังสามารถการสร้างรายได้มากพอต่อการเติบโตทางธุรกิจด้วย บทความยังระบุถึงความท้าทายในการพัฒนา 5 ประการ และให้คำแนะนำเพื่อเอาชนะความท้าทายเหล่านี้ โดยมองว่ากิจการเพื่อสังคมมีศักยภาพที่จะส่งผลกระทบต่อปัจจัยต่างๆในการพัฒนาในระดับภูมิภาค เช่น การเพิ่มรายได้, ภาษีที่เพิ่มขึ้น, การพัฒนาพื้นที่, การปรับปรุงอาคาร, การลดการจ่ายสวัสดิการ, การขยายทรัพยากร, การเสริมสร้างทุนทางสังคม, การเสริมสร้างศักยภาพของชุมชน และการสร้างประชาธิปไตยในท้องถิ่น

โครงการ LEGI ของรัฐบาลสหราชอาณาจักร ซึ่งมีเป้าหมายเพื่อส่งเสริมการฟื้นฟูในพื้นที่ด้อยโอกาสในอังกฤษผ่านการเป็นผู้ประกอบการ และการทำธุรกิจ ตัวโครงการมุ่งเน้นไปที่การเพิ่มกิจกรรมของผู้ประกอบการ, สนับสนุนการเติบโตที่ยั่งยืน, ลดอัตราความล้มเหลวทางธุรกิจ และดึงดูดการลงทุนภายในเขตเมืองที่ขาดแคลน บทความยังศึกษาถึงโอกาส และความท้าทายต่างๆที่อาจเกิดขึ้นในระยะที่ธุรกิจท้องถิ่นกำลังอยู่ในช่วงการเติบโต

สำรวจความสำคัญของการตลาดทางการเกษตรในการเพิ่มขีดความสามารถในการแข่งขันของผู้ประกอบการทางการเกษตร โดยตอบสนองความต้องการของผู้บริโภคและทำความเข้าใจลักษณะของกิจกรรมทางการเกษตร ในบทความยังเน้นย้ำว่าการพัฒนาการเกษตรที่ยั่งยืน มีส่วนทำให้เกิดความมั่นคงทางเศรษฐกิจและสังคม, ภาพลักษณ์ของประเทศ, คุณภาพชีวิตที่ดีขึ้น, ศักยภาพในการส่งออก, ความสมดุลทางนิเวศวิทยา และการจัดการทรัพยากรธรรมชาติ อย่างไรก็ดีการศึกษาวิจัยด้านการตลาดในภาคเกษตรกรรม มักดำเนินการโดยพ่อค้าคนกลางเป็นหลัก ซึ่งทำให้เกิดการกระจุกตัวของรายได้ จึงมีความจำเป็นอย่างยิ่งที่ผู้ประกอบการทางการเกษตรจะต้องดำเนินการวิจัยด้านการตลาด, วิเคราะห์ความสามารถในการแข่งขัน และทำการตัดสินใจอย่างเหมาะสมภายใต้ข้อมูลที่มีอยู่

ศึกษาบทบาทความสำคัญของการวิจัย และพัฒนาในการเพิ่มขีดความสามารถในการแข่งขันของการประกอบการในภูมิภาคการวางแผนตะวันออกเฉียงเหนือของบัลแกเรีย โดยมองว่าการวิจัยและพัฒนามีส่วนสำคัญอย่างยิ่งในการเพิ่มขีดความสามารถการแข่งขันทางธุรกิจ อาทิ การสร้างนวัตกรรม, การถ่ายทอดเทคโนโลยี, การเพิ่มประสิทธิภาพกระบวนการทางธุรกิจ และการยกระดับคุณภาพชีวิตของคนในท้องถิ่น รวมไปถึงการขับเคลื่อนการเติบโตทางเศรษฐกิจและความยั่งยืน โดยพิจารณาความสัมพันธ์ระหว่างการลงทุนด้านการวิจัยและพัฒนากับผลการดำเนินงานของธุรกิจ

ศึกษาวิธีการชี้วัดการมีส่วนร่วมของพนักงานอย่างมีประสิทธิภาพ ในการใช้งานระบบ Gamification ขององค์กร ซึ่งมีเป้าหมายที่จะเพิ่มการมีส่วนร่วมของพนักงานในงานที่เกี่ยวข้องผ่านองค์ประกอบของเกม เช่น การแบ่งปันความรู้, การเพิ่มประสิทธิภาพด้านการขาย, การนำเสนอควาทคิดสร้างสรรค์ และการฝึกอบรม ในการศึกษาครั้งนี้มีความท้าทายค่อนข้างมากในด้านระเบียบวิธีวิจัยเนื่องจากยังไม่มีระเบียบแบบแผนที่เกี่ยวข้องอย่างชัดเจน อย่าฃไรก็ดีนักวิจัยพยายามตรวจสอบความสัมพันธ์ระหว่างพลวัตของเกมและการมีส่วนร่วมของพนักงาน โดยสำรวจว่าองค์ประกอบเกมที่แตกต่างกันมีผลต่อการมีส่วนร่วมของพนักงานอย่างไร

ศึกษาการประยุกต์ใช้แนวคิด “Gamification” ซึ่งมีหลักคิดเกี่ยวกับการใช้องค์ประกอบของเกมในบริบทที่ไม่ใช่เกมเพื่อกระตุุ้นการเรียนรู้ ตัวบทความยังได้พยายามหาคำตอบว่าแนวคิดดังกล่าวจะสามารถหลอมรวมเข้ากับระบบองค์กรได้อย่างไร และจะสามารถนำแนวคิดนี้ไปใช้ได้อย่างมีประสิทธิภาพในบริษัทต่างๆได้อย่างไรบ้าง โดยเน้นการผสานรวม องค์ประกอบของเกม, กลไก และพลวัต (M&Ds) เข้ากับระบบขององค์กร เพื่อเป้าหมายหลักในการเพิ่มแรงจูงใจ และการมีส่วนร่วมของพนักงาน พร้อมทั้งเก็บข้อมูลเชิงลึกสำหรับการพัฒนาธุรกิจในอนาคต

ศึกษาอิทธิพลของมหาวิทยาลัยชั้นนำของจีนในระดับ Double First Class ต่อการสร้างนวัตกรรมสำหรับธุรกิจท้องถิ่นในบริบทของการใช้ machine learning โดยใช้ตัวอย่างจากกลุ่มบริษัทระดับ A-Share ที่จดทะเบียนในตลลาดหุ้นเซี่ยงไฮ้ และเซินเจิ้น ในช่วงปี 2013 ถึง 2019 งานวิจัยได้เน้นย้ำเรื่องบทบาทที่สำคัญของมหาวิทยาลัยในการปลูกฝังบุคลากรที่มีคุณภาพ และส่งเสริมความร่วมมือระหว่างภาคการศึกษาและภาคธุรกิจในเชิงบวก รวมไปถึงการส่งเสริม, การแบ่งปันทรัพยากรเชิงนวัตกรรม และสนับสนุนการพัฒนาด้านเศรษฐกิจควบคู่กันไปด้วย

ศึกษาพัฒนาเครื่องมือในการประเมินความสามารถภายในของธุรกิจท้องถิ่น ในมุมมองของการเตรียมความพร้อมในการเป็นส่วนหนึ่งของห่วงโซ่อุปทานในระดับนานาชาติ การพัฒนาเครื่องมือนี้อ้างอิงทฤษฎี 5 ด้านที่สำคัญ ได้แก่ ความสามารถในการกำกับดูแลกิจการ, ทรัพยากรมนุษย์, การเงิน, เทคโนโลยี และอุปทาน ผ่านการประเมินตัวชี้วัดทั้งหมด 20 รายการ จากบทความกว่า 55 บทความ ที่ตีพิมพ์ในวารสารหลักในเวียดนาม ระหว่างปี 2016 ถึง 2019

ศึกษาบทบาทและผลกระทบของโครงการ “หนึ่งตำบลหนึ่งผลิตภัณฑ์” ในจังหวัดเชียงใหม่ของประเทศไทย ต่อการเสริมความเข้มแข็งให้กับชุมชนท้องถิ่น ผ่านการพัฒนาผลิตภัณฑ์ที่เป็นเอกลักษณ์, การมีส่วนร่วมในการพัฒนาเศรษฐกิจในระดับรากหญ้า, การขจัดความยากจน, ช่วยสร้างตลาดสินค้าท้องถิ่น และสร้างโอกาสในการจ้างงานให้กับชุมชน