ศึกษาบทบาทของการสร้างเครือข่ายต่อการพัฒนาวิสาหกิจ จากกรณีศึกษาในยุโรปตะวันออก และเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ บทความพูดถึงตัวอย่างของความร่วมมือด้านสินเชื่อรายย่อยเพื่อส่งเสริมการพัฒนาเศรษฐกิจและการบรรเทาความยากจนในประเทศที่กำลังพัฒนา 2 ตัวอย่างด้วยกัน ได้แก่ กรณีศึกษาความร่วมมือด้านโครงสร้างไมโครไฟแนนซ์ในบังกลาเทศ และกรณีศึกษาความร่วมมือเชิงสถาบันไมโครไฟแนนซ์ในฟิลิปปินส์ บทความได้เน้นย้ำว่าเครือข่าย และทุนทางสังคมเป็นปัจจัยสำคัญในการเริ่มต้นธุรกิจที่ประสบความสำเร็จ โดยเฉพาะสำหรับผู้ประกอบการที่เป็นผู้อพยพ บทความยังเน้นให้เห็นถึงคุณค่าของแนวทางการทำงานร่วมกันในการส่งเสริมการประกอบการและการเติบโตทางเศรษฐกิจในภูมิภาคเหล่านี้ โดยวิเคราะห์กรณีศึกษาต่างๆ นอกจากนี้ ยังอภิปรายถึงความสำคัญของการสร้างเครือข่ายและความร่วมมือในการพัฒนาวิสาหกิจขนาดเล็ก โดยเฉพาะในบริบทของประเทศกำลังพัฒนา การศึกษานี้ให้ข้อมูลเชิงลึกที่มีคุณค่าสำหรับผู้กำหนดนโยบายและผู้ปฏิบัติงานในด้านการพัฒนาเศรษฐกิจและการส่งเสริมผู้ประกอบการ

ศึกษาแนวทางในการกำหนดนโยบายด้านเทคโนโลยีและนวัตกรรมสำหรับวิสาหกิจขนาดกลางและขนาดย่อม (SMEs) ในภูมิภาคเอเชียตะวันออก โดยแบ่งนโยบายเป็นสามกลุ่ม ได้แก่ นโยบายด้านอุปทาน, อุปสงค์ และเชิงระบบ พร้อมอภิปรายข้อดีและข้อเสียของแต่ละกลุ่ม บทความได้ทำการสรุปบทเรียนจากกรณีศึกษาในไต้หวัน, สิงคโปร์, มาเลเซีย และไทย โดยเน้นบทเรียนสำคัญในการปรับนโยบายให้เหมาะกับความสามารถทางเทคโนโลยีของแต่ละธุรกิจ โดยยังรักษาความยืดหยุ่นในการดำเนินนโยบาย และการสนับสนุนจากรัฐบาลอย่างเพียงพอ นอกจากนี้ยังเน้นถึงความจำเป็นที่ผู้กำหนดนโยบายต้องเข้าใจในเรื่องของนวัตกรรมและระบบที่เกี่ยวข้อง โดยชี้ให้เห็นว่าการสนับสนุนเชิงนสัตกรรมทางการเงินที่ประสบความสำเร็จต้องมีนโยบายเสริมอื่นๆ ร่วมด้วย และเน้นย้ำบทบาทของปัจจัยเชิงสถาบันในการกำหนดทางเลือกและการดำเนินนโยบาย

ศึกษาบทบาทของวิสาหกิจขนาดเล็ก, ขนาดกลาง และขนาดย่อม (SMMEs) ในการปรับโครงสร้างพื้นฐานทางเศรษฐกิจท้องถิ่นของแอฟริกาใต้ โดยเสนอแนวคิดที่ว่า SMMEs มีส่วนสำคัญต่อกลยุทธ์ในการพัฒนาเศรษฐกิจท้องถิ่น และมีศักยภาพในการลดความไม่เท่าเทียมกันเชิงพื้นที่ระหว่างเมืองและชุมชน บทความยังเสนออีกว่าการพัฒนา SMME ที่เหมาะสมจะช่วยเร่งการปรับโครงสร้างพื้นฐานทางเศรษฐกิจท้องถิ่นได้ดีขึ้น อย่างไรก็ดีการพัฒนาดังกล่าวจะเกิดขึ้นอย่างมีประสิทธิภาพหากได้รับการสนับสนุนที่เหมาะสม และเพียงพอจากหน่วยงานเทศบาลท้องถิ่น บทความยังเน้นย้ำถึงศักยภาพของ SMMEs ในการลดการว่างงาน, สร้างรายได้, พัฒนาทักษะ, ลดอาชญากรรม และดึงดูดการลงทุน ซึ่งจะช่วยสนับสนุนการปรับโครงสร้างพื้นฐานทางเศรษฐกิจท้องถิ่น

ศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างความหยืดหยุ่นของผู้ประกอบการ, โอกาสด้านเครือข่าย และการเติบโตขององค์กรของ SMEs ในรัฐ Plateau โดยพบว่าปัจจัยทั้ง 3 มีอิทธิพลเชิงบวกซึ่งกันและกัน งานวิจัยยังเน้นย้ำว่าผู้ประกอบการควรพัฒนาความสามารถในการปรับตัว และความหยืดหยุ่นในการดำเนินธุรกิจ โดยต้องมีความกระตือรือร้นและพร้อมที่จะปรับตัวให้เข้ากับการเปลี่ยนแปลงในสภาพแวดล้อมทางธุรกิจอยู่เสมอ และเปิดรับความคิดเชิงกลยุทธ์ทางธุรกิจซึ่งจะช่วยลดความเสี่ยงทางธุรกิจได้ นอกจากนั้นยังควรสร้าง และรักษาความสัมพันธ์กับผู้มีส่วนได้ส่วนเสียที่หลากหลายซึ่งจะช่วยให้ธุรกิจสามารถเติบโตได้อย่างต่อเนื่อง

ศึกษาศักยภาพของทรัพยากรมนุษย์ โดยเฉพาะเกษตรกรหญิงในพื้นที่ชนบท โดยมองว่านอกเหนือจากปัจจัยพื้นฐาน อาทิ อายุ การศึกษา ความสามารถทางการเงิน แรงจูงใจ และความตั้งใจแล้ว การปรับเปลี่ยนทัศนคติของกลุ่มเกษตรกรก็เป็นเรื่องสำคัญสำหรับการพัฒนาเศรษฐกิจ และสังคมของครัวเรือนในชนบท โดยเห็นได้จากรายได้, ทรัพย์สิน, การออม และการใช้จ่ายเพื่อการบริโภคของครัวเรือนที่เพิ่มขึ้น นอกจากนั้นงานวิจัยยังกล่าวถึงความสำคัญและบทบาทขององค์กรและสถาบันสาธารณะรวมถึงการสนับสนุนที่ดีจากรัฐบาล องค์กรพัฒนาเอกชน และสถาบันการเงิน

ศึกษาผลกระทบของความสามาถในการประกอบการต่อการเติบโตของ SMEs ในพื้นที่เมืองคิกาลี และเขตกาซาโบ ร่วมกับนโยบาย และความสนุบสนุนต่างๆจากทางภาครัฐ งานวิจัยพบว่าผู้ประกอบการส่วนมากยังขาดความรู้ ทักษะ และประสบการณ์ในด้านการบริหารธุรกิจ, การดูแลลูกค้า, การจัดการทางการเงิน, การผลิต ซึ่งเป็นปัจจัยที่นักวิจัยมองว่ามีผลต่อประสิทธิภาพในการประกอบการธุรกิจ และมองว่าการมีความรู้ ทักษะ และประสบการณ์ที่มาก และดีเพียงพอขะช่วยให้ธุรกิจสามารถเติบโตได้ แม้จะได้รับอิทธิพลจากความท้าทายด้านการเงิน อาทิ สินเชื่อที่อยู่อาศัย, หลักทรัพย์ค้ำประกัน, ภาษี และค่าเช่าที่

นำเสนอแนวคิดเรื่องความยืดหยุ่นของผู้ประกอบการ โดยมองว่าเป็นปัจจัยสำคัญในการก้าวข้ามความท้าทายในการขยายขนาดของธุรกิจ การวิจัยมุ่งเป้าไปที่การศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างความตระหนักรู้ และทักษะที่หลากหลายของผู้ประกอบการต่อความศักยภาพ และยืดหยุ่นในการขยายขนาดธุรกิจ ผลการวิจัยชี้ให้เห็นว่าความตระหนักรู้ของผู้ประกอบการมีผลต่อการตัดสินใจ, การจัดการความเสี่ยง และการปรับตัวเชิงกลยุทธ์ ส่วนทักษะที่หลากหลายของผู้ประกอบการมีผลต่อการสำรวจโอกาสใหม่ๆ, การใช้ประโยชน์จากทรัพยากรที่มีอยู่ และความสามารถในการปรับตัวในสภาพแวดล้อมที่ไม่แน่นอน ซึ่งจะช่วยให้สามารถขยายขนาดของธุรกิจได้อย่างมีประสิทธิภาพ, ยืดหยุ่น และเติบโตอย่างยั่งยืน

ระดับความสามารถ และความพยายามในการผลิตของการประกอบการธุรกิจมีผลอย่างมากต่อผลการดำเนินงานของธุรกิจ งานวิจัยให้ความสำคัญอันดับแรกไปที่การจำแนกระดับความสามารถที่มีความแตกต่างและหลากหลาย ผ่านการสร้างแบบจำลองเพื่อคัดกรองข้อมูลต่างๆ การจำแนกนี้มีจุดมุ่งหมายเพื่อการค้นหาผู้ประกอบการที่มีความพร้อม เพื่อให้การสนับสนุนที่เหมาะแก่ผู้ประกอบการเหล่านั้น จากนั้นงานวิจัยจึงให้ความสำคัญไปที่การใส่ความพยายามของผู้ประกอบการ ในมุมองของผลประโยชน์, สิทธิ์ในการควบคุม, ความจำเป็นของชื่อเสียง และกลไกการกำกับดูแล ในส่วนสุดท้ายของบทความจะว่าด้วยความสัมพนธ์ระหว่างความสามารถของผู้ประกอบการ และความพยายามในการผลิตของพวกเขา รวมถึงการเปลี่ยนแปลงซึ่งกันและกันภายใต้เงื่อนไขบางประการ

ศึกษาแบบจำลองเชิงทฤษฏีที่ว่าด้วยความสามารถ และอิทธิพลของผู้ประกอบการต่อการดำเนินงานของธุรกิจ โดยระบุปัจจัยต่างๆ ที่เกี่ยวข้องกับการเป็นผู้ประกอบการและ/หรือความสามารถที่ส่งผลต่อความสามารถของผู้ประกอบการ ทั้งปัจจัยภายใน อาทิ การฝึกอบรม, ประสบการณ์ และความมั่นใจ รวมถึงปัจจัยภายนอก อาทิ ความยั่งยืนของสิ่งแวดล้อม และการทำงานร่วมกับองค์กรต่างๆ งานวิจัยทำการศึกษษผ่านกรณีของบริษัทท่องเที่ยวในภูมิภาค Mar Menor (สเปน) โดยพบว่าความมั่นใจของผู้ประกอบการและความยั่งยืนของสิ่งแวดล้อมมีอิทธิพลเชิงบวกอย่างมีนัยสำคัญต่อผลการดำเนินงาน และความสำเร็จของธุรกิจการท่องเที่ยวมากที่สุด

ศึกษาเรื่องการพัฒนาธุรกิจท้องถิ่นในพื้นที่ชนบทและศูนย์กลางเมืองขนาดเล็กและขนาดกลาง (SIUC) ในมุมมองของการวิเคราะห์ปัจจัยต่างๆทีมีผลต่อการพัฒนา อาทิ การวิเคราะห์รูปแบบ และข้อจำกัดของกลยุทธ์ที่ใช้ในการพัฒนา, ประเด็นปัญหาเชิงพื้นที่ในการกำหนดขอบเขตระหว่างชนบนและเมือง เพื่อหาปัญหาที่แท้จริง, ประเด็นการปรับตัวตามการเปลี่ยนแปลงให้ทันยคโลกาภิวัตน์ ในงานวิจัยชิ้นนี้ยังนำเสนอกรอบการพัฒนาธุรกิจ และเศรษฐกิจชุมชน และยังเน้นย้ำประเด็นด้านการส่งเสริมการเป็นผู้ประกอบการ ในมิติของความไม่เท่าเทียมกันในการพัฒนา, ความรับผิดชอบ และโครงสร้างพื้นฐาน

ธุรกิจเพื่อสังคมสามารถแก้ไขปัญหาต่าง ๆ ในชนบท โดยเน้นความเชื่อมโยงระหว่างความต้องการในชนบท และแนวทางแก้ไขที่เกิดขึ้นผ่านธุรกิจเพื่อสังคม โดยใช้การศึกษาเชิงสำรวจในพื้นที่ชนบทของสกอตแลนด์ ทั้งยังชี้ให้เห็นถึงบทบาทของธุรกิจเพื่อสังคมในการส่งเสริมการพัฒนาเศรษฐกิจที่ยั่งยืน, การให้บริการสาธารณะที่จำเป็น, การสร้างความสามัคคีในชุมชน และการสร้างสินค้า/บริการที่ตรงกับความต้องการของชุมชน บทความได้เสนอให้ก้าวข้ามแนวทางการกำหนดนโยบายการพัฒนาเศรษฐกิจแบบดั้งเดิม นอกจากนี้ยังกล่าวถึงความสำคัญของการทำงานร่วมกันระหว่างธุรกิจเพื่อสังคม และหน่วยงานสาธารณะเพื่อสร้างความเชื่อใจของคนในชุมชน และปลดล็อกศักยภาพของธุรกิจเพื่อสังคมในชนบทอย่างเต็มที่

ความแตกต่างในผลิตภัณฑ์เชิงนวัตกรรมระหว่างธุรกิจขนาดเล็กและขนาดใหญ่ อันมีปัจจัย ได้แก่ สภาพแวดล้อมในภูมิภาค, ลักษณะของการประกอบการ และเครือข่ายนวัตกรรมที่ธุรกิจนั้น ๆ เข้าร่วม ในกรณีของธุรกิจขนาดเล็ก การศึกษาจะเน้นไปที่ความสำคัญของเครือข่ายท้องถิ่นและการมีปฏิสัมพันธ์ใกล้ชิดกับผู้มีบทบาทในภูมิภาค ซึ่งสามารถช่วยให้การปรับตัวและการดำเนินงานนวัตกรรมเป็นไปได้อย่างรวดเร็ว ธุรกิจขนาดเล็กมักพึ่งพาโครงสร้างที่ยืดหยุ่นและการมีส่วนร่วมส่วนตัวที่สูงของเจ้าของ ซึ่งอาจนำไปสู่นวัตกรรมที่มีเอกลักษณ์เฉพาะตัว และตอบสนองความต้องการได้อย่างจำเฉพาะเจาะจง อย่างไรก็ตามก็อาจต้องเผชิญกับความท้าทาย เช่น ทรัพยากรที่จำกัด และการเข้าถึงตลาดที่จำกัด ในทางกลับกัน ธุรกิจขนาดใหญ่ได้รับประโยชน์จากทรัพยากรที่มากกว่า กระบวนการวิจัยและพัฒนาที่เป็นระบบ และความสามารถในการใช้ประโยชน์จากการผลิตจำนวนมาก เน้นการต่อยอดผลิตภัณฑ์และเทคโนโลยีที่มีอยู่แล้ว จุดแข็งของธุรกิจขนาดใหญ่คือ สามารถเข้าถึงตลาดระหว่างประเทศ และได้รับการสนับสนุนทางการเงินที่แข็งแกร่งกว่า อย่างไรก็ตาม การสร้างสรรค์นวัตกรรมของพวกเขาอาจช้ากว่า เนื่องจากข้อจำกัดทางการบริหารและความซับซ้อนในการจัดการองค์กรขนาดใหญ่