การนำแนวคิดเศรษฐกิจหมุนเวียน ซึ่งถือว่าเป็นองค์ประกอบสำคัญของการพัฒนาอย่างยั่งยืน มาประยุกต์ใช้ในมุมมองของเครื่องมือทางการตลาด ในมิติของการรักษามูลค่า, การใช้ประโยชน์ของผลิตภัณฑ์ และลดการบริโภคที่มากเกินจำเป็นที่ทำให้เกิดความเสียหายต่อสมดุลทางธรรมชาติ

นำหลักการเศรษฐกิจหมุนเวียนมาใช้ในกระบวนการผลิตเสื้อผ้า ในโรงงานที่กรุงธากา ประเทศบังกลาเทศ โดยเฉพาะการนำขยะที่เกิดขึ้นก่อนการบริโภคกลับมาใช้ใหม่ เพื่อส่งเสริมความยั่งยืนทั้งทางด้านสิ่งแวดล้อม และเศรษฐกิจ นักวิจัยมุ่งหมายที่จะนำเสนอแนวปฏิบัติแฟชั่นหมุนเวียน ซึ่งแสดงให้เห็นถึงศักยภาพในการใช้วัสดุอย่างมีประสิทธิภาพ การศึกษานี้ยังได้สรุปกระบวนการที่เกี่ยวข้องกับการรวบรวม, การคัดแยก, การออกแบบ และการตัดเย็บรูปแบบใหม่ เพื่อสร้างวงจรปิดของการใช้วัสดุหมุนเวียน แสดงให้เห็นถึงความยั่งยืนของสิ่งแวดล้อม และความเป็นไปได้ในทางเศรษฐกิจมากกว่าวิธีการรูปแบบดเดิม เช่น การรีไซเคิล การฝังกลบ หรือการเผา

สำรวจการมีส่วนร่วมของคนในชุมชนต่อการบริหารจัดการวิสาหกิจชุมชน (CEs) (กรณีศึกษาประเทศไทย) โดยศึกษาระดับและรูปแบบของการมีส่วนร่วมของสมาชิกชุมชนในด้านต่าง ๆ เช่น การจัดองค์กร, การตลาด และการตัดสินใจทางการเงิน การศึกษานี้ยังระบุปัจจัยที่มีผลต่อการมีส่วนร่วม รวมถึงข้อจำกัดด้านเวลา และการขาดทักษะ/การศึกษา ผลการวิจัยชี้ให้เห็นว่าวิสาหกิจชุมชนเป็นกลไกสำคัญ และมีศักยภาพในการพัฒนาชุมชนอย่างยั่งยืน แต่ความสำเร็จของวิสาหกิจชุมชนเองก็ขึ้นอยู่กับการมีส่วนร่วมของชุมชนอย่างมีประสิทธิภาพ ซึ่งอาจต้องใช้วิธีการที่เหมาะสม ตรงเป้าหมาย และมีการเสริมขีดความสามารถร่วมด้วย

ศึกษาถึงเหตุผลเบื้องหลังการตัดสินใจของผู้บริโภคในการซื้ออาหารโดยตรงจากผู้ผลิตในท้องถิ่น โดยเจาะลึกถึงแรงจูงใจต่างๆ ที่ขับเคลื่อนพฤติกรรมการซื้อเหล่านี้ ได้แก่ ความต้องการผลิตภัณฑ์ที่สดใหม่และมีคุณภาพสูง, ความต้องการสนับสนุนเกษตรกร และเศรษฐกิจในท้องถิ่น, ความกังวลด้านสิ่งแวดล้อม และการส่งเสริมให้ชุมชนเกิดการเชื่อมโยงที่แข็งแกร่งขึ้น การศึกษายังพิจารณาว่าพฤติกรรมเหล่านี้ส่งผลกระทบต่อเศรษฐกิจ และความยั่งยืนของระบบอาหารในท้องถิ่นอย่างไร ทั้งยังนำเสนอข้อมูลเชิงลึกเกี่ยวกับความชอบของผู้บริโภค, และเน้นย้ำถึงประโยชน์ที่อาจเกิดขึ้นจากการส่งเสริมการซื้ออาหารโดยตรงจากเกษตรกรท้องถิ่น