ศึกษารูปแบบความร่วมมือจำนวน 2 รูปแบบ ได้แก่ pro-active actions และ reactive actions ในกลุ่มธุรกิจขนาดเล็ก และขนาดเล็กมากในหมู่บ้านท่องเที่ยวในภูมิภาคเทือกเขาพิเรนีส งานวิจัยเน้นความสำคัญของกลยุทธ์โดยใช้ชุมชนเป็นฐาน, บทบาทของวัฒนธรรมท้องถิ่น และอัตลักษณ์ในการส่งเสริมการดำเนินการทางธุรกิจแบบร่วมมือกันนอกจากนั้นยังกล่าวถึงความท้าทายที่ธุรกิจเหล่านี้ต้องเผชิญ พร้อมทั้งแนวทางการแก้ไขในเชิงนวัตกรรมที่จะช่วยในการก้าวข้ามความท้าทายเหล่านั้น

ศึกษาการนำหลักปฏิบัติของเศรษฐกิจหมุนเวียน (CE) มาใช้ในวิสาหกิจขนาดกลางและขนาดย่อม (SMEs) ทั่วยุโรป โดยเน้นย้ำถึงกลยุทธ์ต่างๆ ที่องค์กรเหล่านี้นำมาใช้เพื่อปรับปรุงประสิทธิภาพของการใช้ทรัพยากร, การลดของเสีย และการบรรลุเป้าหมายด้านความยั่งยืน การศึกษานี้ยังกล่าวถึงปัจจัย และอุปสรรคในการนำแนวคิด CE มาใช้จริง รวมถึงแรงกดดันด้านกฎระเบียบ, ความต้องการของตลาด และการสร้างสรรค์นวัตกรรม พร้อมทั้งนำเสนอกรณีศึกษาที่ประสบความสำเร็จและบทเรียนที่ได้รับจากประเทศต่างๆ ในยุโรป พร้อมสรุปคำแนะนำสำหรับผู้กำหนดนโยบายและผู้นำทางธุรกิจเพื่อสนับสนุนการเปลี่ยนแปลงสู่เศรษฐกิจหมุนเวียนในภาค SME

ศึกษาผลกระทบของการส่งเสริม และปรับใช้โมเดลธุรกิจท้องถิ่นแบบยั่งยืนในโรมาเนีย โดยเลือกศึกษาในกลุ่มธุรกิจอาหาร และการสร้างที่อยู่อาศัยโดยใช้วัสดุจากธรรมชาติ เช่น ผนังอิฐดิบ พื้นไม้ก๊อก และกระเบื้องโมเสก เนื่องจากมองว่าทั้ง 2 กลุ่มมีบทบาทสำคัญในการเพิ่มการบริโภคภายในท้องถิ่น และยังช่วยลดปริมาณการปล่อยคาร์บอนไดออกไซด์ได้ โดยมีเป้าหมายเพื่อแสดงให้เห็นว่าสามารถสร้างธุรกิจที่ยั่งยืน และสนับสนุนให้ชุมชนบริโภคผลิตภัณฑ์ในท้องถิ่นที่เป็นมิตรกับสิ่งแวดล้อมได้อย่างไร

การศึกษาโครงการร่วมทุนต้นแบบ Nothing-to-Waste (NoWaste21) ซึ่งเป็นองค์กรไม่แสวงผลกำไร ในเมืองเทสซาโลนิกิตะวันตก ประเทศกรีซ โดยมีเป้าหมายในการสร้างความตระหนักรู้, ส่งเสริมการมีส่วนร่วมอย่างแข็งขัน และการนำแนวคิดเศรษฐกิจหมุนเวียนไปปฏิบัติจริงในธุรกิจท้องถิ่นจำนวน 24 แห่ง ผ่านการสื่อสารและการให้ความรู้อย่างต่อเนื่องตลอดทั้งโครงการ พวกเขาจัดตั้งพื้นที่สีเขียว 29 จุด สำหรับแยกขยะ 6 ประเภท ได้แก่ กระดาษ, ขวด PET, พลาสติกและโลหะ, กล่องกระดาษ Tetrapak, อุปกรณ์ไฟฟ้า, แบตเตอรี่ และน้ำมันปรุงอาหาร ซึ่งส่งผลให้สามารถรวบรวมวัสดุรีไซเคิลได้มากกว่า 6.5 ตัน

โครงการ LEGI ของรัฐบาลสหราชอาณาจักร ซึ่งมีเป้าหมายเพื่อส่งเสริมการฟื้นฟูในพื้นที่ด้อยโอกาสในอังกฤษผ่านการเป็นผู้ประกอบการ และการทำธุรกิจ ตัวโครงการมุ่งเน้นไปที่การเพิ่มกิจกรรมของผู้ประกอบการ, สนับสนุนการเติบโตที่ยั่งยืน, ลดอัตราความล้มเหลวทางธุรกิจ และดึงดูดการลงทุนภายในเขตเมืองที่ขาดแคลน บทความยังศึกษาถึงโอกาส และความท้าทายต่างๆที่อาจเกิดขึ้นในระยะที่ธุรกิจท้องถิ่นกำลังอยู่ในช่วงการเติบโต

สำรวจความสำคัญของการตลาดทางการเกษตรในการเพิ่มขีดความสามารถในการแข่งขันของผู้ประกอบการทางการเกษตร โดยตอบสนองความต้องการของผู้บริโภคและทำความเข้าใจลักษณะของกิจกรรมทางการเกษตร ในบทความยังเน้นย้ำว่าการพัฒนาการเกษตรที่ยั่งยืน มีส่วนทำให้เกิดความมั่นคงทางเศรษฐกิจและสังคม, ภาพลักษณ์ของประเทศ, คุณภาพชีวิตที่ดีขึ้น, ศักยภาพในการส่งออก, ความสมดุลทางนิเวศวิทยา และการจัดการทรัพยากรธรรมชาติ อย่างไรก็ดีการศึกษาวิจัยด้านการตลาดในภาคเกษตรกรรม มักดำเนินการโดยพ่อค้าคนกลางเป็นหลัก ซึ่งทำให้เกิดการกระจุกตัวของรายได้ จึงมีความจำเป็นอย่างยิ่งที่ผู้ประกอบการทางการเกษตรจะต้องดำเนินการวิจัยด้านการตลาด, วิเคราะห์ความสามารถในการแข่งขัน และทำการตัดสินใจอย่างเหมาะสมภายใต้ข้อมูลที่มีอยู่

ศึกษาพัฒนาเครื่องมือในการประเมินความสามารถภายในของธุรกิจท้องถิ่น ในมุมมองของการเตรียมความพร้อมในการเป็นส่วนหนึ่งของห่วงโซ่อุปทานในระดับนานาชาติ การพัฒนาเครื่องมือนี้อ้างอิงทฤษฎี 5 ด้านที่สำคัญ ได้แก่ ความสามารถในการกำกับดูแลกิจการ, ทรัพยากรมนุษย์, การเงิน, เทคโนโลยี และอุปทาน ผ่านการประเมินตัวชี้วัดทั้งหมด 20 รายการ จากบทความกว่า 55 บทความ ที่ตีพิมพ์ในวารสารหลักในเวียดนาม ระหว่างปี 2016 ถึง 2019

ศึกษาผลกระทบของต้นแบบความร่วมมือทางธุรกิจ และชุมชนเชิงนวัตกรรม จำนวน 2 แบบ ซึ่งมองว่าเป็นต้นแบบที่มีศักยภาพในการแก้ปัญหาความยากจน และการอนุรักษ์ความหลากหลายทางชีวภาพไปพร้อมๆ กัน ได้แก่ รูปแบบธุรกิจท้องถิ่น ซึ่งใช้ทรัพยากรท้องถิ่นเป็นหลัก และรูปแบบการลงทุนระดับโลก ที่เกี่ยวข้องกับองค์กรและสถาบันทั้งในระดับท้องถิ่นและระดับโลก

ศึกษาบทบาทการมีส่วนร่วมของแต่ละภาคส่วนของการประกอบการธุรกิจท้องถิ่นของสหราชอาณาจักร ทั้งภาครัฐ และภาคเอกชน ในการนำแนวคิด “เศรษฐกิจคาร์บอนต่ำ” มาประยุกต์ใช้อย่างเป็นรูปธรรมในช่วงภาวะเศรษฐกิจตกต่ำ ซึ่งพบว่าแม้ภาคเอกชนจะมีบทบาทสำคัญหลักในฐานะผู้นำแนวคิดไปใช้จริง แต่ภาครัฐเองก็ควรให้ความสำคัญในฐานะผู้ออกข้อกำหนด และนโยบายที่เกี่ยวข้อง ซึ่งหากขาดความชัดเจนในเรื่องดังกล่าวทำให้การนำแนวคิดมาปรับใช้ไม่เกดิผลลัพธ์อย่างที่ควรจะเป็น

ศึกษาบทบาทและผลกระทบของโครงการ “หนึ่งตำบลหนึ่งผลิตภัณฑ์” ในจังหวัดเชียงใหม่ของประเทศไทย ต่อการเสริมความเข้มแข็งให้กับชุมชนท้องถิ่น ผ่านการพัฒนาผลิตภัณฑ์ที่เป็นเอกลักษณ์, การมีส่วนร่วมในการพัฒนาเศรษฐกิจในระดับรากหญ้า, การขจัดความยากจน, ช่วยสร้างตลาดสินค้าท้องถิ่น และสร้างโอกาสในการจ้างงานให้กับชุมชน

ความเป็นไปได้ของต้นแบบการประกอบการ โดยอ้างอิงแนวคิด “ธุรกิจเพื่อชุมชน” เพื่อยกระดับคุณภาพความเป็นอยู่ และส่งเสริมการพัฒนาเศรษฐกิจเชิงสังคมในอินเดีย โดยใช้ต้นแบบศึกษาจาก GMCL ซึ่งเป็นบริษัทที่ใช้องค์ความรู้ท้องถิ่นด้านสมุนไพร ในการจัดหาวัตถุดิบสำหรับผลิตยา เป็นตัวกลางระหว่างเกษตรกรและบริษัทผลิตยา ทั้งยังมีความเกี่ยวเนื่องกับความเป็นอยู่ของคนในท้องถิ่นกว่า 1,300 ครัวเรือน โดยมองว่าเป็นแนวทางการทำธุรกิจที่สามารถเติบโตไปพร้อมกับชุมชนอย่างยั่งยืนได้

ศึกษาผลกระทบของภูมิปัญญาท้องถิ่นต่อความสามารถในการแข่งขันของธุรกิจขนาดเล็กในภูมิภาค Cirebon ในมิติของ “เศรษฐกิจแบบสร้างสรรค์” โดยมองว่าสามารถใช้เป็นกลยุทธ์ที่สำคัญในการทำงานร่วมกัน และสร้างมูลค่าเพิ่มให้กับผลิตภัณฑ์ ทั้งในภาคธุรกิจอาหาร, งานฝีมือ, ท่องเที่ยว และศิลปะการ โดยใช้สถิติเชิงพรรณนาและเชิงอนุมานในการวิเคราะห์ข้อมูล