การนำภูมิปัญญาท้องถิ่น ซึ่งรวมถึงประเพณี วัฒนธรรม ทักษะ และความรู้ มาใช้ในการพัฒนาและขับเคลื่อนเศรษฐกิจให้เติบโตอย่างยั่งยืน ผ่านแนวคิด “เศรษฐกิจสร้างสรรค์” บทความยังเน้นย้ำถึงการนำภูมิปัญญาท้องถิ่นไปปรับใช้ในผลิตภัณฑ์และบริการที่มีเอกลักษณ์ ซึ่งไม่เพียงแต่รักษามรดกทางวัฒนธรรม แต่ยังสามารถแข่งขันในตลาดโลกได้ นำไปสู่การเติบโตทางเศรษฐกิจและการพัฒนาชุมชน ในบทความยังเน้นย้ำความสำคัญของความร่วมมือ, การใช้นวัตกรรม และการสนับสนุนธุรกิจในท้องถิ่นเพื่อการบรรลุเป้าหมายที่วางไว้

แนวทางในการอนุรักษ์มรดกทางวัฒนธรรมในอุตสาหกรรมผ้าบาติก โดยมุ่งเน้นไปที่กรณีศึกษาของนวัตกรรมผ้าบาติก "Geblek Renteng" ใน Kulon Progo, Yogyakarta วิเคราะห์ว่าผู้ประกอบการและรัฐบาลสามารถทำงานร่วมกันเพื่อปกป้องคุณค่าทางวัฒนธรรมไปพร้อมกับส่งเสริมการเติบโตทางเศรษฐกิจได้อย่างไร การศึกษาเน้นย้ำถึงความสำคัญของการทำความเข้าใจความหมาย และองค์ความรู้ที่อยู่เบื้องหลังลวดลายผ้าบาติก เพื่อส่งเสริมการศึกษาทางวัฒนธรรม และปรับแนวทางของธุรกิจให้สอดคล้องกับเป้าหมายการพัฒนาผ้าบาติกอย่างยั่งยืน

แนวคิดการพัฒนาเศษรฐกิจแบบองค์รวม (Inclusive economic development) ซึ่งมองว่าเป็นแนวทางที่จะช่วยแก้ไขปัญหาความเหลื่อมล้ำและความไม่ยั่งยืน ซึ่งเป็นผลกระทบมาจากแนวทางการพัฒนาเศรษฐกิจแบบดั้งเดิมได้ ในบทความดังกล่าวเชื่อว่ากลไกสำคัญที่มีบทบาทสำคัญในการพัฒนาเศรษฐกิจแบบองค์รวม คือ วิสาหกิจเพื่อสังคม (social enterprises) โดยมองว่าวิสาหกิจเพื่อสังคมเป็นทางเลือกที่ดีกว่าองค์กรทั้งที่แสวงหาผลกำไรและไม่แสวงหาผลกำไรในรูปแบบดั้งเดิม

ศึกษาผลกระทบในการนำเอาภูมิปัญญา และค่านิยมทางวัฒนธรรม (กรณีศึกษา-บาหลีท้องถิ่น) ต่อการเพิ่มขีดความสามารถในการแข่งขันของวิสาหกิจขนาดกลางและขนาดย่อม (SMEs) ผ่านรูปแบบของกิจกรรมเพื่อสังคม บทความนี้แสดงให้เห็นประโยชน์ที่ SMEs ในบาหลีได้รับ จากการปรับกลยุทธ์ทางธุรกิจให้สอดคล้องกับภูมิปัญญาท้องถิ่น รวมทั้งผลกระทบเชิงบวกที่มีต่อชุมชน, สิ่งแวดล้อม และการมีส่วนร่วมของชุมชน

สำรวจการมีส่วนร่วมของคนในชุมชนต่อการบริหารจัดการวิสาหกิจชุมชน (CEs) (กรณีศึกษาประเทศไทย) โดยศึกษาระดับและรูปแบบของการมีส่วนร่วมของสมาชิกชุมชนในด้านต่าง ๆ เช่น การจัดองค์กร, การตลาด และการตัดสินใจทางการเงิน การศึกษานี้ยังระบุปัจจัยที่มีผลต่อการมีส่วนร่วม รวมถึงข้อจำกัดด้านเวลา และการขาดทักษะ/การศึกษา ผลการวิจัยชี้ให้เห็นว่าวิสาหกิจชุมชนเป็นกลไกสำคัญ และมีศักยภาพในการพัฒนาชุมชนอย่างยั่งยืน แต่ความสำเร็จของวิสาหกิจชุมชนเองก็ขึ้นอยู่กับการมีส่วนร่วมของชุมชนอย่างมีประสิทธิภาพ ซึ่งอาจต้องใช้วิธีการที่เหมาะสม ตรงเป้าหมาย และมีการเสริมขีดความสามารถร่วมด้วย

ศึกษาถึงเหตุผลเบื้องหลังการตัดสินใจของผู้บริโภคในการซื้ออาหารโดยตรงจากผู้ผลิตในท้องถิ่น โดยเจาะลึกถึงแรงจูงใจต่างๆ ที่ขับเคลื่อนพฤติกรรมการซื้อเหล่านี้ ได้แก่ ความต้องการผลิตภัณฑ์ที่สดใหม่และมีคุณภาพสูง, ความต้องการสนับสนุนเกษตรกร และเศรษฐกิจในท้องถิ่น, ความกังวลด้านสิ่งแวดล้อม และการส่งเสริมให้ชุมชนเกิดการเชื่อมโยงที่แข็งแกร่งขึ้น การศึกษายังพิจารณาว่าพฤติกรรมเหล่านี้ส่งผลกระทบต่อเศรษฐกิจ และความยั่งยืนของระบบอาหารในท้องถิ่นอย่างไร ทั้งยังนำเสนอข้อมูลเชิงลึกเกี่ยวกับความชอบของผู้บริโภค, และเน้นย้ำถึงประโยชน์ที่อาจเกิดขึ้นจากการส่งเสริมการซื้ออาหารโดยตรงจากเกษตรกรท้องถิ่น