ศึกษาการประยุกต์ใช้แนวคิด “Gamification” ซึ่งมีหลักคิดเกี่ยวกับการใช้องค์ประกอบของเกมในบริบทที่ไม่ใช่เกมเพื่อกระตุุ้นการเรียนรู้ ตัวบทความยังได้พยายามหาคำตอบว่าแนวคิดดังกล่าวจะสามารถหลอมรวมเข้ากับระบบองค์กรได้อย่างไร และจะสามารถนำแนวคิดนี้ไปใช้ได้อย่างมีประสิทธิภาพในบริษัทต่างๆได้อย่างไรบ้าง โดยเน้นการผสานรวม องค์ประกอบของเกม, กลไก และพลวัต (M&Ds) เข้ากับระบบขององค์กร เพื่อเป้าหมายหลักในการเพิ่มแรงจูงใจ และการมีส่วนร่วมของพนักงาน พร้อมทั้งเก็บข้อมูลเชิงลึกสำหรับการพัฒนาธุรกิจในอนาคต

ศึกษาอิทธิพลของมหาวิทยาลัยชั้นนำของจีนในระดับ Double First Class ต่อการสร้างนวัตกรรมสำหรับธุรกิจท้องถิ่นในบริบทของการใช้ machine learning โดยใช้ตัวอย่างจากกลุ่มบริษัทระดับ A-Share ที่จดทะเบียนในตลลาดหุ้นเซี่ยงไฮ้ และเซินเจิ้น ในช่วงปี 2013 ถึง 2019 งานวิจัยได้เน้นย้ำเรื่องบทบาทที่สำคัญของมหาวิทยาลัยในการปลูกฝังบุคลากรที่มีคุณภาพ และส่งเสริมความร่วมมือระหว่างภาคการศึกษาและภาคธุรกิจในเชิงบวก รวมไปถึงการส่งเสริม, การแบ่งปันทรัพยากรเชิงนวัตกรรม และสนับสนุนการพัฒนาด้านเศรษฐกิจควบคู่กันไปด้วย

ศึกษาพัฒนาเครื่องมือในการประเมินความสามารถภายในของธุรกิจท้องถิ่น ในมุมมองของการเตรียมความพร้อมในการเป็นส่วนหนึ่งของห่วงโซ่อุปทานในระดับนานาชาติ การพัฒนาเครื่องมือนี้อ้างอิงทฤษฎี 5 ด้านที่สำคัญ ได้แก่ ความสามารถในการกำกับดูแลกิจการ, ทรัพยากรมนุษย์, การเงิน, เทคโนโลยี และอุปทาน ผ่านการประเมินตัวชี้วัดทั้งหมด 20 รายการ จากบทความกว่า 55 บทความ ที่ตีพิมพ์ในวารสารหลักในเวียดนาม ระหว่างปี 2016 ถึง 2019

จัดการระบบความรู้สมัยใหม่เกี่ยวกับ “การตลาดทางสังคม” จากมุมมองของการวิจัยธุรกิจเพื่อสังคม เพื่อวิเคราะห์ผลกระทบ และกลยุทธ์ต่าง ๆ รวมไปถึงการเติมเต็มช่องว่างขององค์ความรู้ที่เกี่ยวของกับการเป็น “ผู้ประกอบการเพื่อสังคม” ซึ่งเป็นการผสมผสานระหว่าง "การประกอบการธุรกิจ กับการทำเพื่อสังคม" เพื่อการพัฒนาสู่ธุรกิจเพื่อสังคมที่สามารถสร้างสรรค์ทั้งมูลค่าทางเศรษฐกิจ และส่งมอบคุณค่าทางสังคมได้

ศึกษาแนวคิดการใช้นวัตกรรมในเชิงเศรษฐกิจเพื่อสังคม โดยทำการทบทวนวรรณกรรมที่เกี่ยวข้องกับหัวข้อ “เศรษฐกิจเพื่อสังคม” ที่ได้มีการรวมเอาแนวคิดด้านนวัตกรรมเข้าไปบูรณาการร่วมด้วย โดยเชื่อว่าพัฒนาเชิงนวัตกรรมจะช่วยสร้างมูลค่าเพิ่มได้ หากแต่แนวทางการทำธุรกิจรูปแบบเดิมอาจไม่ตอบโจทย์ได้มากพอ จึงมองว่า “ธุรกิจเพื่อสังคม” เป็นแนวทางใหม่ที่มีศักยภาพมากพอในการสร้างนวัตกรรมใหม่ๆ ทั้งในด้านของการบริการ, สินค้า หรือการแปรรูป นอกจากนั้นยังพบว่างานวิจัยที่เกี่ยวข้องส่วนใหญ่ยังคงขาดมิติด้านการบูรณาการนวัตกรรมอยู่ และพบว่างานวิจัยเหล่านั้นมีแนวโน้มที่จะศึกษาองค์ความรู้ในเชิงทฤษฎีมากกว่าการศึกษาแนวทางการปฏิบัติจริง

ความสำคัญของการสร้างเครือข่ายองค์ความรู้ เพื่อให้เกิดการแลกเปลี่ยนความรู้ในการส่งเสริมการพัฒนาที่ยั่งยืนในระดับท้องถิ่นระหว่างผู้มีส่วนได้ส่วนเสียในแต่ละภาคส่วน อาทิ วิสาหกิจท้องถิ่น, หน่วยงานรัฐบาล, สถาบันการศึกษา และองค์กรภาคประชาสังคม โดยการบูรณาการความรู้, ความเชี่ยวชาญ, ทรัพยากร, การสนับสนุนด้านความยั่งยืนทางสิ่งแวดล้อม และการรักษามรดกทางวัฒนธรรม อันนำไปสู่การพัฒนาแนวทางการปฏิบัติที่ยั่งยืนทั้งทางด้านสังคม, เศรษฐกิจ และสิ่งแวดล้อม

การสร้างเครือข่ายในภูมิภาคทางตอนเหนือของโปรตุเกสเพื่อให้เกิดความยั่งยืนในระดับภูมิภาค การสร้างเครือข่ายดังกล่าวสามารถกระตุ้นการพัฒนาในท้องถิ่นโดยส่งเสริมความร่วมมือ, การแบ่งปันทรัพยากร และการสร้างนวัตกรรมใหม่ๆ เพื่อเพิ่มขีดความสามารถในการแข่งขันและความอยู่รอดของกลุ่มธุรกิจขนาดกลางและขนาดย่อม (SMEs) ซึ่งมีจำนวนค่อนข้างมาก และเป็นตัวแปรสำคัญในการยกระดับคุณภาพชีวิต รวมทั้งมีผลต่อเศรษฐกิจในระดับภูมิภาค

แนวคิดของการเป็นผู้ประกอบการที่ยั่งยืน ซึ่งนิยามว่าเป็นการดำเนินการของผู้ประกอบการที่มุ่งเน้นการผสมผสานการรักษาสิ่งแวดล้อม, การให้ความสนับสนุนด้านคุณภาพความเป็นอยู่ และความยั่งยืนทางสังคมไปพร้อมกับการพัฒนาด้านเศรษฐกิจ โดยการหาคำตอบให้กับคำถามที่ว่า “อะไรคือสิ่งที่จำเป็นต่อความยั่งยืน?” และ “อะไรคือสิ่งที่(ผู้ประกอบการ)จำเป็นต้องพัฒนา?” เพื่อปรับแนวทางการดำเนินธุรกิจให้สอดคล้องกับเป้าหมายด้านความยั่งยืน

ความสำคัญที่เพิ่มขึ้นของการรับผิดชอบต่อสิ่งแวดล้อมขององค์กร (CER) ในการดำเนินธุรกิจในยุคปัจจุบัน บทความได้เน้นถึงวิธีที่บริษัทต่างๆ ผสมผสานการคำนึงด้านสิ่งแวดล้อมเข้าไปในกระบวนการดำเนินงานเพื่อจัดการกับปัญหาต่างๆ อาทิ การเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ, มลพิษ และการขาดแคลนทรัพยากร ในบทความยังสำรวจกลยุทธ์ต่างๆ ที่ธุรกิจใช้เพื่อลดผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อม เช่น การนำแนวทางการปฏิบัติที่ยั่งยืนมาใช้, การลงทุนในเทคโนโลยีสีเขียว และการมีส่วนร่วมในโครงการความรับผิดชอบต่อสังคมขององค์กร (CSR) รวมไปถึงประโยชน์ของ CER ซึ่งกล่าวถึงการปรับปรุงภาพลักษณ์ของแบรนด์, การประหยัดค่าใช้จ่าย, การปฏิบัติตามกฎระเบียบ และบทบาทของผู้มีส่วนได้ส่วนเสียทั้งผู้บริโภค, นักลงทุน และรัฐบาล ในการผลักดันนโยบายต่างๆของบริษัทให้มุ่งไปสู่แนวทางการปฏิบัติที่ยั่งยืนมากขึ้น

การสำรวจห่วงโซ่คุณค่าของเหลือจากมะพร้าวในประเทศกานาโดยมองหาความเป็นไปได้ในการนำมาใช้ประโยขน์เพื่อส่งเสริมเศรษฐกิจหมุนเวียนและการพัฒนาเศรษฐกิจท้องถิ่น โดยกล่าวถึงวิธีในการนำของเหลือจากมะพร้าวที่ถูกทิ้งมาแปรรูปเป็นผลิตภัณฑ์ที่มีมูลค่า ลดผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อมและสร้างโอกาสทางเศรษฐกิจ โดยตรวจสอบขั้นตอนต่างๆ ของห่วงโซ่คุณค่าของเศษกะทิตั้งแต่การเก็บรวบรวม การแปรรูป และการตลาดการศึกษานี้ยังเน้นย้ำบทบาทของการรวมมือกันระหว่างหน่วยงานต่างๆที่เกี่ยวข้อง รวมทั้งการใช้นวัตกรรมต่างๆ ซึ่งจะนำไปสู่การสร้างงาน, การยกระดับคุณภาพชีวิต และการพัฒนาอย่างยั่งยืนให้แก่ธุรกิจท้องถิ่น

รูปแบบการเรียนรู้ของนักศึกษาในการเป็นผู้ประกอบการ โดยผสมผสานเอกลักษณ์ท้องถิ่น, ภูมิปัญญา, ความหลากหลายทางวัฒนธรรม และค่านิยมชุมชน เพื่อเพิ่มทักษะในการทำธุรกิจแบบสร้างสรรค์ เน้นความสำคัญของการใช้ประโยชน์จากวัฒนธรรมและความรู้ดั้งเดิมในการสร้างแนวคิดนวัตกรรม และรูปแบบการพัฒนาขีดความสามารถในการเป็นผู้ประกอบการ ซึ่งจะมีส่วนร่วมในการพัฒนาเศรษฐกิจ และความยั่งยืนของท้องถิ่น

ความสำคัญของความต้องการผลิตภัณฑ์และบริการทางการเงินที่เหมาะสมกับความต้องการของ SMEs ผ่านโครงสร้างการเงินขนาดเล็กให้กับธุรกิจขนาดกลางและขนาดย่อม (SMEs) โดยเน้นการสนับสนุนทางการเงินที่เข้าถึงได้สำหรับ SMEs ซึ่งจะช่วยส่งเสริมการเติบโต, การสร้างนวัตกรรม และเพิ่มขีดความสามารถในการแข่งขัน ทั้งยังมีส่วนช่วยให้สามารถลงทุนในด้านการวิจัยและพัฒนา, ปรับปรุงการจัดการธุรกิจ และเพิ่มประสิทธิภาพการสร้างแบรนด์ กรณีศึกษา West Java อินโดนีเซีย